5 ulubionych pisarek specjalizujących się w literaturze obyczajowej

Powieści obyczajowe to zdecydowanie mój konik, sięgam po nie z przyjemnością. Lubię czytać książki o miłości i problemach zwykłych ludzi. Nie lubię brutalności, więc odpadają wszystkie thrillery, nie przepadam za fantastyką, a literatura historyczna w większości przypadków mnie nudzi. Jako miłośniczka książek adresowanych do kobiet postanowiłam przedstawić Wam 5 ulubionych pisarek specjalizujących się w literaturze obyczajowej.

Hanna Cygler

Z twórczością tej autorki po raz pierwszy zetknęłam się na najdłuższych wakacjach życia, czyli tuż po maturze. Pamiętam, że akurat odebrałam z rana wyniki, były świetne, więc wyskoczyłam na małe zakupy do Reala przy Sosnkowskiego i tam natknęłam się na kosz z tanimi książkami. Hanny Cygler wcześniej w ogóle nie znałam, ba, nawet o niej nie słyszałam, ale zaintrygował mnie opis powieści. Był tak ciekawy, że kupiłam książkę i od razu przystąpiłam do lektury. W ciągu kilku godzin pochłonęłam całą powieść i na drugi dzień poszłam dokupić kolejne części. Zauważyłam, że od pewnego czasu Hanna Cygler wydaje jedną powieść rocznie i robi to w okolicach marca/kwietnia. Współpracuje wyłącznie z Domem Wydawniczym Rebis. W zeszłym roku czytałam powieść Tylkokochanka, w której ukazano historię Magdy, byłej utrzymanki bogatego mężczyzny, której przyszło zmierzyć się z trudnościami finansowymi. Los postawił jednak na jej drodze mężczyznę z dzieckiem, który pomoże jej wyjść z tarapatów. Książki Hanny Cygler zawsze zawierają wątek miłosny. Czyta się je lekko i przyjemnie. Bardzo miło wspominam także Złodziejki czasu, Głowę anioła i Dwie głowy anioła. Swoją przygodę z twórczością Hanny Cygler rozpoczęłam od trylogii z Zosią i Witkiem Halmanem. Moim zdaniem to najlepsze książki autorki. Chyba najbardziej mnie wzruszyły. Czytając je, wkurzałam się na Zosię, bo potrafiła nieźle namieszać w głowach mężczyzn, którzy szaleli na jej punkcie.

Krystyna Mirek

Tę autorkę z kolei poznałam za sprawą powieści Większy kawałek nieba. Tak bardzo zaintrygowały mnie losy głównych bohaterów, że zaraz sięgnęłam po Wszystkiekolory nieba. Następna była saga rodu Cantendorfów. Potem nadeszła pora na dwutomowy cykl Willa pod Kasztanem, a niedawno skończyłam czytać Obcą w świecie singli. Od piątku na mojej szafce leży wznowienie powieści Droga do marzeń. Czym urzekła mnie Krystyna Mirek? Przede wszystkim językiem i stylem wypowiedzi, który jest prosty w odbiorze. Widać, że autorka ukończyła polonistykę i wie, jak tworzyć zdania, aby były jasne, klarowne i przystępne w odbiorze. Równie istotna jest wartka akcja jej książek. Pisarka potrafi ukazać zwykłe losy bohaterów w tak intrygujący sposób, że nie można oderwać się od lektury. Ponadto Krystyna Mirek pisze powieści z morałem i ważnym przesłaniem. Polecam zwłaszcza Obcą w świecie singli. Spodobało mi się to, że wreszcie jakaś pisarka postanowiła rozprawić się z problemem męskiego uzależnienia od pracy. Przez zamiłowanie panów do obowiązków zawodowych rozpada się wiele związków. Kobiety mają dość samotności, na którą de facto są skazane. Powieści Krystyny Mirek budzą też ogromne emocje, a o to przecież chodzi.

Magdalena Kordel

Z jej twórczością zetknęłam się za sprawą koleżanki z pracy. Potem przyszła pora na spotkanie autorskie, na którym Magdalena Kordel urzekła mnie swoim ciepłem i optymizmem. Lubię takich ludzi jak ona. Emanuje z nich dobra energia, która zachęca do działania. Książki Magdaleny Kordel przepełniają serce czytelnika nadzieją i wiarą w lepsze jutro. Żadna jej powieść nie jest smutna ani ciężka w odbiorze. W każdej można znaleźć sporą dawkę poczucia humoru. Na początek polecam 48 tygodni, bardzo często śmiałam się podczas lektury. Jeśli chcecie poznać historię silnych kobiet, które nie boją się wyzwań, zachęcam do sięgnięcia po Serce z piernika i Serce wskowronkach. Tajemnica bzów z kolei przypadnie do gustu miłośniczkom powieści obyczajowych z historią w tle. Losy pani Leontyny doprowadziły mnie do łez. Ta książka to prawdziwy wyciskacz łez niczym Szkoła uczuć.

Dorota Gąsiorowska

Choć ostatnia powieść Doroty Gąsiorowskiej troszkę zawiodła mnie rozwlekłymi opisami, to pozostaje ona jedną z moich ulubionych pisarek. Wciąż z niecierpliwością wypatruję jej nowych książek. Swoją przygodę rozpoczęłam od powieści obyczajowej z Lwem w tle, czyli Primabaleriny. Potem przyszła pora na Obietnicę Łucji – wzruszyła mnie historia nauczycielki, która zaopiekowała się cudzym dzieckiem i stała się dla niego matką. W Marzeniu Łucji też jest nieco za dużo szczegółowych opisów, ale ogólnie podoba mi się zarys fabuły. Sporo się dzieje. Główna bohaterka zaczyna wątpić, czy jej narzeczony jest jej pisany, a wszystko to przez tournée, na które wyjeżdża. Polecam też Antykwariat spełnionych marzeń, to powieść z nastrojowym Krakowem w tle. Dorota Gąsiorowska jest pisarką retro, o ile mogę pokusić się na takie określenie. Jej główne bohaterki to postaci niezwykle uduchowione, inteligentne, mające silny kręgosłup moralny i specyficzny styl. Lubią ubierać stroje niepasujące do obecnej epoki. Są jednak przy tym niezwykle konsekwentne.

Lauren Blakely

To z kolei autorka powieści erotycznych, które w Polsce ukazują się nakładem Editio Red. Lubię książki, w których ze smakiem opisuje się sceny seksu. Jest w nich także miejsce na romantyzm, czułość i element humorystyczny. Lauren Blakely świetnie radzi sobie z tym zadaniem. Daria:* twierdzi, że to takie przyjemne czytadła. Dla mnie też są miłe w odbiorze, ale ja naprawdę bardzo je lubię. Są na tyle subtelne i jednocześnie na tyle pieprzne, iż w pełni wpisują się w mój gust. Nie kręcą mnie wyuzdane sceny erotyczne ocierające się o przemoc. Lauren Blakely pisze powieści erotyczne ze smakiem. Gorąco polecam wszystkim kobietom, które poszukują inspiracji do swojej sypialni;)