Mowa ciała – Joe Navarro

Komunikacja niewerbalna to temat, który od zawsze mnie interesował. Pozwala bowiem lepiej porozumiewać się z osobami, z którymi mam styczność na co dzień. Dlatego gdy zobaczyłam zapowiedź poradnika Mowa ciała, wiedziałam, że muszę go mieć. Joe Navarro jest byłem agentem FBI, który obecnie pracuje jako coach od komunikacji niewerbalnej. Swoją wiedzę na temat mowy ciała zdobywał od lat dziecięcych, ponieważ przybył do USA jako imigrant i uczęszczał tam do szkoły, nie znając dobrze języka. Musiała zatem rozpoznawać komunikaty na podstawie sygnałów niewerbalnych otrzymywanych od kolegów i nauczycieli. Czy książka spełniła pokładane w niej nadzieje?

Zacznę od tego, że poradniki od mowy ciała bywają nudne, niektóre tak dokładnie opisują pewne gesty wraz z ich modyfikacjami, że po takim maratonie nadal nic nie wiem. Wszystko zlewa mi się w jedno. Jednak Mowa ciała Joe Navarro to przemyślana pozycja poświęcona komunikacji niewerbalnej. Autor najpierw przybliża nam podział mózgu na trzy strefy. Pierwsza z nich odpowiada za instynkty, druga z nich – układ limbiczny, działa automatycznie i odpowiada za naszą mowę ciała, dlatego nie jesteśmy w stanie w pełni kontrolować swoich sygnałów niewerbalnych. Odruchowo reagujemy na stres, wykonując nerwowe ruchy lub sięgając po repertuar gestów uspokajających. Trzecią częścią jest kora nowa, która odpowiada za naszą inteligencję i pozwala nam kontrolować swoje zachowanie. To właśnie w niej powstaje kłamstwo, które ma nas uratować przed odpowiedzialnością za popełniony błąd. Ale nasza mowa ciała często wysyła komunikaty sprzeczne do tego, co mówią nasze usta. Dlatego warto nauczyć się odczytywać sygnały niewerbalne. Ich znajomość wykorzystana w porę może nas uchronić przed agresją innych osób. Gdy od razu zauważymy, że ktoś szykuje się do bójki, możemy uciec.

Mowa ciała zawiera także rozdziały odnoszące się do gestów wykonywanych przez poszczególne części ciała. Joe Navarro zwraca też uwagę na to, aby zawsze interpretować je w odniesieniu do standardowych zachowań danej osoby. Jeśli ktoś mało gestykuluje, to trudno uznać za przejaw nieszczerości z jego strony brak gestykulacji, bo to jest jego stałe zachowanie. Jeśli natomiast ktoś ciągle rusza nogami, gdy siedzi na krześle i nagle przestaje to robić, to prawdopodobnie nastąpiło to pod wpływem jakiegoś komunikatu. Teraz wystarczy się zastanowić, co tak zadziałało na naszego odbiorcę.

Czy wiesz, że najszczerszą częścią naszego ciała wcale nie są oczy, a nogi? To właśnie one pokazują, jakie są nasze rzeczywiste intencje. Jeśli kogoś nie lubimy, a spotkamy go na mieście, to zwrócimy w jego kierunku sam tułów, nogi zaś zostaną zwrócone w kierunku, w którym szliśmy. Bardzo ważne sygnały wysyła też nasz tułów. Gdy musimy z grzeczności przytulić kogoś, kogo nie lubimy, to stykamy się z nim tylko ramionami, pozostałe części ciała zachowują dystans. Natomiast gdy witamy mężczyznę, na którym nam zależy, to będziemy się do niego tulić całym ciałem.

Każdy z przykładów Joe Navarro starał się zilustrować historią z życia wziętą. W ten sposób odniósł się do wielu policyjnych śledztw, jakie prowadził w FBI. Często wykorzystał w nich swoją wiedzę z dziedziny mowy ciała dla pozyskania istotnych informacji. To, co stara się nam przekazać Joe Navarro, zostało podane w lekki i przystępny sposób. Książkę czyta się naprawdę przyjemnie i można z niej wynieść wiele cennych informacji. Gorąco ją polecam:)