Rynek zbytu a jakość produktu

Nie lubię szerzyć teorii spiskowych. Do popełnienia niniejszej notki zainspirował mnie komentarz Kasi, która zwróciła uwagę na to, iż kulka Vichy dostępna w polskim Superpharmie różni się od swojego francuskiego odpowiednika. Dezodoranty dystrybuowane na terenie naszego kraju podobno pachną intensywniej, choć, jak przystało na kosmetyki apteczne, ich skład powinien minimalizować ryzyko alergii. Od pewnego czasu nosiłam się z myślą zamieszczenia swoich spostrzeżeń. Mam nadzieję, że poruszony temat skłoni Was do dyskusji.

Ileż to razy zachwycaliśmy się jasnym podkładem Diora, by po chwili poczuć zawód, ponieważ do Polski ten odcień nigdy nie dotrze? Wielkie koncerny zbywają nasze pytania dotyczące okrojonej gamy kolorystycznej. Twierdzą, iż w Polsce nie istnieje popyt na jasne podkłady. Tego typu wyjaśnienia wydają się kuriozalne, jeśli weźmiemy pod uwagę urodę Słowianek.

Jako miłośniczka mazideł do ust nie mogę przeglądać amerykańskich swatchy pomadek. Doskonale zdaję sobie sprawę, iż na naszych półkach nie pojawią się najciekawsze odcienie. Czyżby koncerny kosmetyczne wychodziły z założenia, że Polki nie mają w sobie tyle odwagi, by wyjść na ulicę z mocno zaakcentowanymi ustami? Mdłe róże i beże, które do nas docierają, nie zachęcają mnie do zakupu.

Przeglądając zapowiedzi dotyczące limitek Catrice i Essence, wiele z nas powstrzymuje się z wybuchem euforii, ponieważ nigdy nie wiadomo, która edycja zagości w rodzimych drogeriach. Zastanawiam się, dlaczego nasz rynek jest traktowany jako mało atrakcyjny i z góry zakłada się, iż zainteresowanie nowościami będzie znikome. Co ciekawe, kraje, które znajdują się na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego, nie budzą zastrzeżeń Cosnovy.

Nadal pokutuje przekonanie, iż niemiecki Persil od proszku, pod którym uginają się półki w pobliskich hipermarketach. Do tego typu rewelacji zawsze podchodziłam z ogromnym dystansem, aż pewnego dnia zapoznałam się z informacjami zamieszczonymi na opakowaniu. Okazało się, iż proszki, które trafiają na polski i niemiecki rynek, różnią się krajem produkcji. Wprawdzie nie można wykluczyć, iż chemikalia zostały wyprodukowane z tych samych surowców i przy wykorzystaniu tych samych technologii, ale trudno w to uwierzyć.

O ile nt. proszków nie mogę zbyt wiele powiedzieć, o tyle jakość odzieży stanowi pole, po którym poruszam się jak po własnym podwórku. Rzadko odwiedzam polski H&M, ponieważ wolę sobie zaoszczędzić nerwów. Sukienki, które wyceniono na 169 zł, pod względem wykorzystanych surowców i wykonania niczym nie ustępują odzieży dostępnej na bazarze. Parokrotnie nacięłam się na bluzki i spodnie, które po pierwszym praniu przypominały wyeksploatowane ścierki do podłogi. Co ciekawe, odzież zakupiona w niemieckim H&M czasem służy mi przez kilka lat. W tym przypadku śmiem wątpić w niefortunny zbieg okoliczności.

Kiedyś natknęłam się na opinię, iż jakość produktów dostępnych na polskim rynku jest dostosowana do naszych zarobków. Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Nie zauważyłam, aby stosowaniu gorszych surowców czy tańszych receptur, towarzyszyło obniżenie ceny wyrobu. Najlepiej widać to na przykładzie odzieży. Na bluzkach znajdziemy papierową zawieszkę, na której wyrażono cenę w przeliczeniu na poszczególne europejskie waluty.

Czy Polska, jako rynek zbytu, jest traktowana po macoszemu? A może nie dostrzegacie różnicy pomiędzy produktami tej samej marki, które są dystrybuowane na terenie poszczególnych krajów? Zapraszam do dyskusji:)

karminowe.usta