Nowy domownik:)

Zazwyczaj poruszam tematykę kosmetyczną, ale dzisiaj pragnę podzielić się swoją radością:) W marcu opłakiwałam mojego kochanego przyjaciela. Piotruś był moim rówieśnikiem i towarzyszył mi na wszystkich życiowych zakrętach. Przyzwyczaiłam się do jego świergotu. Żadna papuga nie zastąpi mojego kochanego przyjaciela, ponieważ każda żywa istota posiada własną osobowość, ale nowy zwierzak jest w stanie wnieść sporo radości do naszego życia:) Cisza, która opanowała nasze mieszkanie, wprowadzała ponury nastrój. Tęskniłam za śpiewem ptaków. Ostatnio zaczęłam przemawiać do gołębi, które spotykam pod blokiem. Moje zachowanie wzbudziło spore zainteresowanie sąsiadów;)

Podczas wczorajszego spaceru zwróciłam uwagę na sklep zoologiczny, który mieści się na obrzeżach opolskiego ZWMu. Mój wzrok przykuły nimfy. Po raz pierwszy spotkałam się z tak żywotnymi papugami. Odwiedziłam wiele sklepów zoologicznych, ale te urocze stworzenia zazwyczaj nie przejawiały zbyt dużej aktywności.

W klatce znajdowały się dwie samiczki o wielkich, czarnych oczach, wysokiej, żółtej czuprynie i charakterystycznych umaszczeniu. Biała pióra przeplatają się z czernią. Obok pomarańczowych „policzków” znajdują się ciemne plamy.

Te urocze stworzenia wywarły na mnie ogromne wrażenie. Wieczorem postanowiłam poznać opinię narzeczonego. Byłam przekonana, że nie wyrazi entuzjazmu wobec moich planów adopcyjnych;) Tymczasem moja druga połówka sprawiła mi niespodziankę, wyrażając zgodę.

Dzisiaj z niecierpliwością spoglądałam na zegarek. Przedłużający się wykład wystawił moją cierpliwość na próbę. Ok. 15 dotarłam do domu. Po szybkim obiedzie wyruszyliśmy do sklepu zoologicznego. Gdy dotarliśmy na miejsce, stanęliśmy przed sporym dylematem. Trudno było wskazać nimfę, która pojedzie z nami do domu. Jedna wyróżniała się charakterem, druga mogła poszczycić się zjawiskową urodą. Postawiliśmy na łobuziarę, która nawiązała z nami kontakt. Już dawno nie spotkałam takiej gaduły;) Wprawdzie nasza wybranka nie może się poszczycić pełnym upierzeniem, ale jej charakter zepchnął na dalszy plan te drobne niedoskonałości;)

Długo zastanawiałam się nad imieniem dla mojej nowej przyjaciółki. Początkowo brałam pod uwagę Smerfetkę. To imię świetnie odzwierciedla jej długą, jasną czuprynę. Niestety, jest zbyt długie. W końcu zdecydowałam się na Irmę:)

Początkowo moja nowa przyjaciółka była przerażona zmianami, jakie zaszły w jej życiu. Zamieszkała w nowej klatce, z dala od swojej siostry. Jednak wszystko wskazuje na to, iż Irma niebawem poczuje się pełnoprawnym domownikiem;) W chwili, gdy piszę tę notkę, moja nowa przyjaciółka korzysta z uroków huśtawki, spoglądając na mojego laptopa;) Nasz pies wpadł Irmie w oko. Mam nadzieję, że Lilka odwzajemni tę sympatię;)

Zauważyłam, że Irma lubi zdjęcia. Mam zadatki na fotomodelkę, ale nie chciałam jej stresować, dlatego sesja zdjęciowa została okrojona do kilku ujęć;) Mój narzeczony nie utrzymał Irmy, gdy zawieszałam wapno. W związku z tym mieliśmy sporo atrakcji podczas zdejmowania nimfy z szafy:)

Mam nadzieję, że nie czujecie się rozczarowane notką o charakterze prywatnym;) Obiecuję, że niebawem powrócę do recenzji kosmetyków:)

PS Jakie zwierzaki goszczą w Waszych domach?:) Chętnie poznam ich imiona:)

karminowe.usta