Młodzieńcze wpadki

Bardzo spodobał mi się wczorajszy wpis llorandare. Młodzieńcze błędy popełniane w pielęgnacji i makijażu twarzy to temat, do którego dziś podchodzę z dystansem. Potrafię śmiać się z własnych porażek. Nie wstydzę się ich, ponieważ błędy idą w parze z początkiem nauki.

Kilka warstw tuszu

Jako nastolatka niejednokrotnie przesadzałam z ilością nakładanych kosmetyków. Na rzęsy potrafiłam nałożyć nawet 5 warstw tuszu. Nie przeszkadzały mi owadzie nóżki. Byłam przekonana, że dzięki nim moje rzęsy wyglądają na gęstsze;)

Czarne, grube kreski na górnej i dolnej powiece

Do dzisiaj lubię podkreślać linię wodną czarną kredką. Aczkolwiek teraz wiem, jak wykonywać taką kreskę. Wcześniej obrysowywałam całe oko czarną konturówką. Mało tego, wykonywane przeze mnie kreski były naprawdę grube. Z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że wyglądało to przekomicznie.

Kilka warstw podkładu

Jako nastolatka miałam naprawdę ładną cerę. Dopiero po 20. roku życia zaczęłam mieć problem z niedoskonałościami. Mając lat naście byłam przekonana, że moja skóra wymaga poprawek, dlatego nakładałam na nią nawet 3 warstwy podkładu.

Perłowe cienie

Przed laty wielką miłością darzyłam perłowe cienie. Te w odcieniach bieli, srebra i różu najczęściej gościły na moich powiekach. Musiałam przypominać drag queen. W tamtych czasach ewidentnie ciągnęło mnie w kierunku tandety i kiczu.

Ciemny puder

Kiedy miałam lat naście, nie istniały wizażowe grupy wsparcia dla bladolicych ani sklepy internetowe tj. Biochemia Urody. Byłam zdana na ofertę drogerii, a ta zawsze była dla mnie zbyt uboga. Sięgałam po najjaśniejsze odcienie pudru, które dla mnie i tak były sporo za ciemne. Byłam przekonana, że ciemniejsza warstwa i tak wygląda lepiej od błyszczącej się cery.

Perłowe pomadki

Jako nastolatka po prostu kochałam perłę. Perłowe różowe pomadki zajmowały stałe miejsce w mojej kosmetyczce. Uważałam je za niezwykle twarzowe. Na szczęście w liceum zmieniłam zdanie i od tej pory sięgam głównie po szminki dające matowe/satynowe wykończenie.

Kolorowe włosy

Czasy gimnazjum to okres eksperymentów z kolorami. Na mojej głowie gościła krwista czerwień oraz ciemny fiolet. A wszystko zaczęło się od szamponetki, którą ciocia „zafarbowała” moje włosy. Burgund na tyle przypadł mi do gustu, że postanowiłam wypróbować inne warianty kolorystyczne. Tym razem w ruch poszły farby z amoniakiem. W liceum zapragnęłam być blondynką. Rozjaśniłam włosy na własną rękę i w rezultacie na mojej głowie pojawiła się jajecznica. Wtedy zrozumiałam, że najlepiej będzie, jeśli pokryję swoje kosmyki czarną farbą. W drugiej klasie liceum zrobiłam sobie czerwono-czarne pasemka. Mój partner do dziś wspomina chwilę, gdy w nowej fryzurze wkroczyłam na salę gimnastyczną.

Kolczyki

W liceum pokochałam piercing. Mój nauczyciel od angielskiego był niezwykle wymagający. Raz w miesiącu pisaliśmy sprawdzian ze znajomości kilku tysięcy nowych słówek. Nauka dostarczała mi sporo stresu, dlatego musiałam go jakoś odreagować. Piercing działał na mnie kojąco. Obecnie mogę pochwalić się zaledwie 5 dziurkami. Wcześniej miałam ich o wiele więcej. Na szczęście były niewielkie i bez problemu pozarastały.

Biała pomadka

Swego czasu w mojej kosmetyczce nie mogło zabraknąć białej, perłowej pomadki. Nie wiem, co w niej widziałam. Dzisiaj dostrzegam w niej szczyt tandety, w młodości doszukiwałam się w niej seksapilu.

Samoopalacz

Przed studniówką doszłam do wniosku, że nie będę wyróżniać się z otoczenia. Solarium nigdy mnie nie kusiło, bo odkąd pamiętam, zdawałam sobie sprawę z niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą promieniowanie. Swoją drogą „Tina” była całkiem niezłą gazetą. Jako 8-latka dorwałam się do prasy rodziców. Czułam się wtedy taka dorosła;) To właśnie w „Tinie” przeczytałam artykuł o filtrach przeciwsłonecznych. Wówczas zrozumiałam tylko tyle, że trzeba unikać słońca i smarować się 50-tką, inaczej szybko umrę:D Przed studniówką sięgnęłam po swój pierwszy i ostatni samoopalacz. Wcześniej nie miałam kontaktu z tego typu kosmetykami, więc nie bardzo wiedziałam, jak powinnam się z nim obchodzić. Oczywiście, doczekałam się smug. Potem moja przyjaciółka próbowała je przykryć kolejną warstwą tego „cuda”. W nocy przed studniówką dopadła mnie grypa żołądkowa. Dostałam też wysokiej gorączki. Gdy wszyscy koledzy bawili się na studniówce, ze mnie ściekał samoopalacz. Nie muszę pisać, że zapach był „nieziemski”.

Perła na paznokciach

Moja sympatia do perły znalazła nawet swój wyraz w używanych lakierach do paznokci. Oczywiście, sięgałam po różowe emalie. W liceum dorobiłam się różowego płaszcza (ten na szczęście wyglądał całkiem przyzwoicie, bo dostałam go od mamy) oraz różowych spodni (straszny obciach). Dzisiaj dla odmiany unikam różu jak ognia:D

Krem matujący

Zawsze zmagałam się z problemem błyszczącej skóry. Problem postanowiłam rozwiązać przy użyciu kremów matujących. Dzisiaj wiem, że był to kiepski wybór. Kremy matujące wysuszają skórę, a ta broniąc się, wydziela jeszcze większe ilości sebum.

Wysuszające żele

Sięgałam po nie ze względu na błyszczącą się skórę. Żele wysuszały moją skórę na wiór, jednocześnie ją podrażniając. W związku z tym ciągle przypominałam łuszczącego się buraka;P

PS Więcej grzechów nie pamiętam;) Jeśli macie ochotę podzielić się swoimi młodzieńczymi przygodami z kosmetykami, to możecie to zrobić w komentarzach:) Będzie mi bardzo miło, jeśli postanowicie przybliżyć swoje wpadki;)

karminowe.usta