Polskie drogerie i perfumerie

quench87 poruszyła niezwykle ciekawy temat. Sposób, w jaki jesteśmy traktowani w polskich drogeriach i perfumeriach to temat rzeka. Każda z nas ma nieco inne doświadczenia, ale myślę, że mimo to mogę opisać swoje historie i przemyślenia. Sam fakt, że sporo kobiet skarży się na różne perfumerie, świadczy o tym, że powinno pojawić się parę zmian w polityce poszczególnych firm. W USA, Niemczech, Wielkiej Brytanii, gdzie już dawno ukształtowała się gospodarka wolnorynkowa, ma miejsce walka o konsumenta. Dzielenie potencjalnych klientów na lepszych i gorszych na podstawie ubioru, i dokonywanych zakupów jest czymś nie do pomyślenia. Nie każdy stroi się na zakupy niczym stróż w Boże Ciało. Wiele osób udaje się do centrum handlowego wówczas, gdy ma wolny dzień, a więc może wreszcie odpocząć od garsonek, eleganckich spódnic i butów na 10-centymetrowym obcasie. Brak makijażu nie musi oznaczać, że dana kobieta nic nie kupi, nawet jeśli na co dzień się nie maluje, to może wpaść po prezent dla siostry. Poza tym w sobotę wiele osób chce dać odpocząć swojej skórze. 

Osądzanie klienta na podstawie dokonywanych zakupów również nie jest rozsądne z punktu widzenia perfumerii. Fakt, iż jakaś dziewczyna wpada do Douglasa tylko po błyszczyk z Essence, nie wyklucza, że w przyszłości przyjdzie po perfumy od Prady. Poza tym sklepy powinny dbać o każdego klienta. Nawet mniej zamożny konsument jest na wagę złota. Po pierwsze, na błyszczyku z Essence Douglas też zarabia. Po drugie, źle potraktowany klient może opowiedzieć o swoich wrażeniach w internecie lub w kręgu znajomych. Czarny PR chyba nie jest tym, o czym marzą perfumerie i drogerie.

Rozpocznę od opisania paru przygód, jakie spotkały mnie w Douglasie. W październiku zeszłego roku postanowiłam wykorzystać okienko między zajęciami. Zarówno ja, jak i moja przyjaciółka poszukiwałyśmy jakiegoś ciekawego zapachu. Ja byłam zdecydowana na perfumy z nutami anyżu, moja współtowarzyszka coś bardziej słodkiego. Przy flakonach spędziłyśmy chyba dobrych kilkanaście minut, nim zainteresowała się nami jedna z konsultantek. Dodam, że nie były to godziny wzmożonego ruchu. Oprócz nas w Douglasie była tylko jedna pani, która zdecydowała się na szminkę z Diora. Pracownica Douglasa była zupełnie niezorientowana w asortymencie perfum. Nie była w stanie wskazać nam żadnego zapachu zbliżonego do naszych oczekiwań. W końcu jako ciepły, otulający zapach z nutami przypraw korzennych zaproponowała Euphorię Calvina Kleina. Może my mamy jakiś wadliwy zmysł powonienia, ale tej słodyczy jakoś nie wyczułyśmy. Gdy zapytałam ekspedientkę o konkretny zapach: wodę toaletową Chanel Chance eau Tendre, to przyniosła mi Coco Mademoiselle. Grzecznie zwróciłam jej uwagę na pomyłkę. Niestety, pani nadal uparcie twierdziła, że jest to ten zapach, o który prosiłam. Czyżby jej postawa miała związek z naszym ubiorem? Dwie studentki w kurtkach z sieciówek nie wyglądały jej na osoby rozróżniające poszczególne kompozycje od Chanel?

Miesiąc później udałam się do tego samego Douglasa. Poszukiwałam czerwonej, dobrze napigmentowanej, satynowej pomadki. Wcześniej odwiedziłam już parę sklepów, w związku z tym trochę się zgrzałam Moja mama zdecydowała się na filiżankę kawy, więc zostawiłam jej swój płaszcz i swoje kroki skierowałam do pobliskiego Douglasa. Tym razem zostałam bardzo miło potraktowana. Gdy tylko przekraczałam próg perfumerii, wszystkie panie powitały mnie. W sklepie był spory ruch, ludzie szukali prezentów na mikołajki.  Gdy przyglądałam się poszczególnym markom kosmetyków, podeszły do mnie 4 panie, aby zapytać, czy nie potrzebuję pomocy. Gdy w końcu postanowiłam skorzystać z ich wiedzy nt. asortymentu, od razu pojawiły się koło mnie 2 konsultantki. W międzyczasie pojawiła się jeszcze trzecia, która przyniosła mi czerwoną hipoalergiczną pomadkę.  Byłam naprawdę w szoku. Tego dnia zrobiłam większe zakupy, znalazłam upragnioną szminkę, bazę pod makijaż i parę innych drobiazgów. Gdy płaciłam, pani postanowiła zasięgnąć mojej opinii nt. próbek. Mogłam wybrać kosmetyki do przetestowania. Oczywiście wskazałam na perfumy:) Gdy opuszczałam Douglasa wszystkie panie żegnały mnie z uśmiechem na ustach. Myślę, że tak zadziałała na nie moja skąpa bluzka i portfel za 300 zł, który cały czas dzierżyłam w rękach. Sądzę, że doszły one do wniosku, że skoro nie mam na sobie płaszcza, to zapewne podjechałam drogim, ogrzewanym samochodem.

Później zdecydowałam się na tusz z Clinique. Drugi wzięłam na prezent dla mojej przyjaciółki. Tusze do tanich nie należały, mimo to przy kasie nie otrzymałam żadnej próbki, a sprzedawczyni nawet nie pomyślała o spakowaniu zakupów do ładnej papierowej torebki, tylko wrzuciła moje nabytki do zwykłej reklamówki.  Może tak zadziałał na nią fakt, iż płaciłam banknotami o nominale 10 i 20 zł. Gdybym od razu wyciągnęła 2 stówki, to podejrzewam, że zostałabym lepiej potraktowana. A tak uznano mnie za nastolatkę, która miesiącami odkłada drobne kwoty na drogie kosmetyki. Zapewne ekspedientka doszła do wniosku, że nieprędko odwiedzę Douglasa. 

Od tej pory miewam mieszane uczucia, gdy przekraczam próg tej perfumerii. Gdy jestem ubrana w krótkie spodenki i zwykłą bluzkę, wolę nie wchodzić do Douglasa, żeby zapytać o pędzle do rozcierania, bo zdaję sobie sprawę, że nie zostanę potraktowana poważnie.

Z kolei w Sephorze zdążę znieść jajo i je wysiedzieć, nim ktokolwiek zechce mi pomóc. Bardzo chciałam pomóc mojej przyjaciółce w poszukiwaniu ciepłych zapachów. W związku z tym przejrzałam wcześniej parę blogów i  dowiedziałam się, że tego typu wodę perfumowaną ma w swojej ofercie Sephora. Pech chciał, że jest to ich własna marka. Gdy zapytałyśmy ekspedientkę o ten zapach, to kazała pójść na stoisko Sephory i sobie poszukać. Gdy  do niej, aby poprosić o tester, to dowiedziałam się, że skoro nie ma, to należy kierować się opisem. Trafiłyśmy na strasznie gburowatą ekspedientkę! W Sephorze mają duży wybór szminek wypuszczonych pod własną marką. Niestety, gdy ja robiłam zakupy w tej perfumerii, nikt nie wpadł na pomysł, aby testery i szminki podpisać numerkami w widocznych miejscach. Znalazłam ciemny matowy fiolet, tester nie miał oznaczenia. Z tyłu znajdowało się fioletowe kółeczko. Zaczęłam szukać podobnego znaku wśród pełnowymiarowych produktów. Te również nie były w żaden sposób podpisane. Nie widniało również żadne oznaczenie, które wskazywałoby na to, czy mam do czynienia z matem, czy perłą. Szminka zaklejona folią, co akurat było dobrym rozwiązaniem, bo miałam pewność, że nikt jej nie używał. Szkoda tylko, że na tym zabezpieczeniu nie umieszczono żadnych informacji nt. produktu. Oczywiście, obsługa sklepu również nie kwapiła się, żeby mi pomóc. Gdy podeszłam do kasy i wzięłam szminkę, która mogła być tą właściwą, zostałam hojnie obsypana próbkami.

Marionnaud jeszcze mnie do siebie nie zraził. Wprawdzie rzadko odwiedzam tę perfumerię, ponieważ nie jest mi do niej po drodze, ale jeszcze nigdy nie spotkałam się z brakiem życzliwości. Panie zawsze pytają o to, czy potrzebuję pomocy. Jeśli im grzecznie podziękuję, to wskazują mi miejsce, gdzie mogę ich szukać, gdybym zmieniła zdanie. Odnoszę wrażenie, iż ta perfumeria bardziej dba o klienta, ponieważ jest mniej popularna od Douglasa i Sephory. Tutaj konsumenta trzeba jakoś przyciągnąć. Wieść o fachowym personelu roznosi się szybko. Jest to najprostsza metoda kreowania dobrego wizerunku firmy.

Bardzo lubię robić zakupy w Inglocie. Jeszcze nie spotkałam żadnej ekspedientki, która by mnie zignorowała lub źle potraktowała. Żadna z nich nie próbuje mi narzucić swojego zdania, co np. nie jest już oczywiste dla pracownic Yves Rocher.  Kiedy w Inglocie  poproszę sprzedawczynię o podanie mi składu produktu, to zawsze zostaje mi podane pełnowymiarowe opakowanie, na którym mogę prześledzić listę ingredientów. Gdy stwierdzę, że tusz zawiera składnik, który mnie uczula, to panie zawsze wyciągają segregator, w którym mają wydrukowane informacje o składzie wszystkich produktów i wtedy wspólnie szukamy maskary, która nie zrobi mi krzywdy. W Yves Rocher strach poprosić o skład produktów, bo można się dowiedzieć, że przez składniki kosmetyków raczej nie trafię do trumny. Poza tym panie pracujące w tym sklepie są wiecznie niezorientowane, nie wiedzą, jakie produkty mają na stanie, często również nie wiedzą, gdzie dany kosmetyk się znajduje. Gdy poprosiłam o czerwoną pomadkę, to pani zaproponowała mi odcień, którego w sklepie nie było. Gdy zapytałam o krem z filtrem, to szukała go wśród akcesoriów do malowania paznokci.

Gdybym miała uporządkować drogerie według ich "przyjazności", to moje klasyfikacja wyglądałaby następująco:

1. Inglot

2. Marionnaud

3. Rossmann

4. Douglas (wysokie miejsce Douglasa jest podyktowane tym, iż tamtejsze ekspedientki nigdy nie próbują mi wcisnąć ciemnego podkładu/pudru/korektora, czasami nawet same stwierdzają, że w ofercie sklepu nie ma nic pasującego do mojej karnacji i na upartego można by sprawdzić, jak wygląda ten i ten kosmetyk)

5. Sephora

6. Natura

7. Yves Rocher

PS Jakie przygody przydarzyły się Wam w drogeriach i perfumeriach dostępnych na terenie Polski? Jeśli macie porównanie z zagranicą  tak jak quench87, to dajcie znać, jak wypadamy na tle innych krajów:)

karminowe.usta