Ciche cuda - Anna H. Niemczynow

Anna H. Niemczynow to pisarka, z której twórczością spotkałam się po raz pierwszy za sprawą powieści Życie Cię kocha, Lili. Wspomniana historia wlała we mnie sporo optymizmu, dlatego później sięgałam po inne tytuły pisarki. Ostatnio nakładem Wydawnictwa Luna ukazała się jej autobiografia. Ciche cuda niosą ze sobą nadzieję i pokazują, że nawet z najtrudniejszej sytuacji da się wyjść obronną ręką.

Anna H. Niemczynow - pisarka, która zaraża optymizmem, mimo trudnego życia

Autorka kojarzy się z wieczną optymistką. W swoich mediach społecznościowych często się uśmiecha. Wiele osób uważa, że wiedzie wyjątkowo szczęśliwe życie, w którym nie ma miejsca na zmartwienia. Niektórzy jej wręcz tego zazdroszczą. Nie każdy jednak wie, że Anna H. Niemczynowy nie miała tak łatwego życia, jak można by przypuszczać na podstawie jej aktywności w social mediach. Pozory mylą i nierzadko kierują nas w stronę stereotypów.

Ciche cuda - intymna autobiografia Anny H. Niemczynow

Niemczynow opisuje swoje życie. Ciche cuda to bardzo intymna historia, bo odsłania czułe punkty pisarki. Autorka pokazuje, przez co przeszła, aby dodać czytelnikom otuchy i wiary, że każdy może uporać się ze swoimi trudnościami. Poza tym w swojej książce często odnosi się do zagadnień psychologicznych. Pokazuje, w jaki sposób padamy ofiarami ofiar. Ci, którzy nas krzywdzą, często sami doznali ogromnego cierpienia. To ich nie usprawiedliwia, ale dysponując tą wiedzą, łatwiej nam wybaczyć innym. Nie chodzi o to, by zapomnieć i udawać, że nic się nie stało. Wybaczamy po to, aby przeszłość przestała nami rządzić i odzyskać poczucie sprawczości. 

Jak powstają kompleksy i do czego mogą doprowadzić? Walka z anoreksją i bulimią

Ciche cuda pokazują, jak długą i ciężką drogę przeszła Anna H. Niemczynow. Pisarka przyszła na świat w rodzinie, która zmagała się z różnymi dysfunkcjami. Nie potrafiła obronić nastoletniej Ani, która padała ofiarami złośliwych komentarzy ze strony otoczenia. Bardzo poruszyła mnie historia o zakupie jeansów. Myślę, że większość z nas przeżyła coś podobnego. Jedne z nas lepiej poradziły sobie z sytuacją dzięki wsparciu najbliższych, a drugie nieco gorzej. Ania jako nastolatka udała się na targ, aby kupić nowe jeansy. Akurat wkraczała w okres dojrzewania, więc jej ciało zmieniało się, a biodra uległy zaokrągleniu. Gdy usłyszała, że na jej wymiary nie ma spodni, poczuła się zraniona. Z czasem ten złośliwy komentarz przerodził się w zaburzenia odżywiania. Skupię się na tym aspekcie, ponieważ większość z nas pada ofiarami ludzkiej złośliwości i zawiści. Komentarze wypowiedziane pod naszym adresem często pozostawiają po sobie emocjonalne rany. Z ich powodu nie nosimy określonych elementów garderoby, nadmiernie koncentrujemy się na wyglądzie i popadamy w ogromne kompleksy.

Jak odzyskać nadzieję w trudnych chwilach?

Zawsze myślałam, że literka H. po Annie pochodzi od drugiego imienia autorki. Tymczasem Ciche cuda wskazują na inną genezę tego oznaczenia. Myślę, że warto sięgnąć po tę książkę, ponieważ stanowi swego rodzaju lekcję życia. Pokazują, w jakie problemy wikłamy się w sposób nieświadomy i jak trudno nam się z nich wydostać. Anna Niemczynow przez pewien czas samotnie wychowywała syna, zarabiała na utrzymanie, pracując na dwóch etatach. Czuła się fizycznie i emocjonalnie wyczerpała. Nie umiała stawiać granic. Mimo wszystkich trudów, jakie napotkała na swej drodze, w końcu dotarła do celu, co jest niezwykle budujące. Zachęcam Was do lektury tej książki, choć muszę zaznaczyć, że pojawiają się w niej także modlitwy. Myślę jednak, że osoby niewierzące mogą je pominąć i skupić się na aspekcie psychologicznym.

Nie dziwię się, że Ciche cuda rozeszły się jak świeże bułeczki. Uważam, że takich wspierających historii potrzebujemy w dzisiejszym, niełatwym świecie.