Luźne refleksje w związku z sytuacją w Rossmannie

Tak naszło mnie dzisiaj na refleksję po wizycie w Rossmannie. Akurat stałam przy szafie Rimmela i wybierałam lakier do paznokci, gdy nastolatka wraz ze swoją mamą buszowały po szafach obok. Dziewczyna poprosiła mamę o pomoc w doborze pudru, ta ją ostentacyjnie olewała. W końcu dziewczyna znalazła puder dostosowany do swojej karnacji. Wtedy mama zainteresowała się córką i ją ofukała, że chce się „obsypać mąką” i „będzie wyglądać jak trup”. I kazała jej brać jakiś brązowo-pomarańczowy puder, który był dla dziewczyny za ciemny przynajmniej o 3 tony. Nastolatka stwierdziła, że nie chce być pośmiewiskiem dla otoczenia. I teraz najlepsze, w końcu matka wzięła pełnowartościowe produkty i zaczęła nimi mazać córkę. Zwróciłam jej uwagę, że testery są wysuwane, a ona używa kosmetyku, który potem ktoś kupi jako pełnowartościowy. Spojrzała na mnie z niesmakiem, ale na szczęście zakończyła testowanie towaru. Dziwię się, że obok stał ochroniarz i ekspedientka, którzy nie pomyśleli o tym, żeby zwrócić uwagę klientce. Tak to chodzą za człowiekiem i patrzą, jak dobiera sobie podpaski/tampony, a jak przyjdzie co do czego, to inni klienci muszą zwracać uwagę osobom, którym tester pomylił się z pełnowartościowym produktem.

Inna sprawa, to brak zainteresowania matki tym, co wybiera córka. Dziewczyna jest młoda, nie zna się jeszcze na tego typu produktach, więc powinno się jej wyjaśnić, że nie wszystkie kosmetyki pasują do jej młodej cery. Poza tym należy wyrobić dobre nawyki tj. dobieranie produktu do rodzaju skóry, sprawdzanie składu. Zwracając uwagę na takie kwestie można uniknąć katastrofy w postaci wysypu pryszczy, zaskórników i zapchanych porów. Inna kwestia to nauka akceptacji własnej skóry. Jasna cera to nie wada, którą trzeba za wszelką cenę ukryć. To działa oczywiście w każdą stronę. Nauka akceptacji to podstawa, inaczej rodzą się kompleksy. Ta sytuacja zrobiła na mnie spore wrażenie, czego dowodem jest ten wpis. Dlaczego poświęcam jej miejsce?

Po pierwsze, nie testuje się pełnowartościowych produktów, bo potem ktoś kupi taki wybrakowany kosmetyk.

Po drugie, oddech ochroniarza w Rossmannie prawie zawsze czuć na plecach, ale gdy przychodzi co do czego, to nie potrafi zwrócić uwagi na używanie pełnowartościowego towaru.

Poza tym pierwsze kosmetyki należy dobierać z córką, żeby nauczyć ją pewnych zasad i zapobiec katastrofie. Nie należy lekceważyć jej próśb o pomoc.

Ponadto uważajmy na to, co mówimy i robimy, bo nasze przypadkowe uwagi mogą przyczynić się do narodzin kompleksów. Mam znajomą z liceum, która często słyszała od swojej mamy, że wygląda na chorą, że jest za blada. Dziewczyna co drugi dzień leży na solarium i ma przesuszoną skórę. Przez te częste wizyty na solarium wygląda na starszą, niż jest. Ja zawsze słyszałam od otoczenia, że jestem chuda jak patyk, co miłe nie było. Moi rodzice na szczęście są mądrzy i zawsze podkreślali, że to zaleta. Moja przyjaciółka do dzisiaj cierpi na kompleks „za krótkiej szyi”. Siostra i mama tak długo jej to wmawiały, że dziewczyna naprawdę ma wykrzywiony obraz samej siebie.

Musiałam o tym napisać, bo pamiętam czasy, gdy byłam nastolatką i smarowałam się samoopalaczem, żeby nie narażać się otoczeniu i do tego nosiłam same szerokie bluzy, żeby ukryć, że jestem szczupła. Na szczęście przeszło mi, bo mam mądrych rodziców.

PS Mam nadzieję, że wybaczycie mi ten marudno-refleksyjny wpis. W następnym pochwalę się swoimi drobnymi łowami, chociaż miałam kupić tylko niebieski lakier do paznokci, na który zachorowałam, przeglądając wpisy na blogach;)