Nieodnaleziona – Remigiusz Mróz

Remigiusz Mróz to pisarz bestsellerowy i zarazem płodny. Z tego, co zdążyłam zauważyć, średnio raz w miesiącu wydaje nową powieść. Co ciekawe, Remigiusz Mróz pochodzi z tego samego miasta co ja. W końcu musiałam się przekonać, dlaczego tak wiele osób zachwyca się twórczością opolanina. Nie jest to pierwsza książka Remigiusza Mroza, która wpadła w moje ręce. Wcześniej miałam do czynienia z powieścią pisaną pod pseudonimem, której akcja rozgrywała się w okolicach Wysp Owczych oraz z kryminałem sięgającym początków XX wieku. Obydwie książki nie przypadły mi do gustu. Kryminał stylizowany na skandynawski nie zaskarbił sobie mojej sympatii, generalnie preferuję polskie wersje powieści z dreszczykiem. Natomiast powieści z początków XX wieku to zupełnie nie moje klimaty. Postanowiłam dać szansę czemuś współczesnemu. Nieodnaleziona zaintrygowała mnie przede wszystkim dlatego, że jej akcja toczy się w moim rodzinnym Opolu. Książka zyskała nawet honorowy patronat prezydenta miasta i jest szeroko reklamowana na ulicach w centrum. Czy Remigiusz Mróz zachwycił mnie powieścią Nieodnaleziona?

Brutalny gwałt zbiorowy, który na zawsze odmienił los zakochanej pary

Głównego bohatera, Damiana Wernera, poznajemy w momencie, gdy jego świat legnął w gruzach. Mężczyzna postanowił oświadczyć się swojej dziewczynie, Ewie, którą zna od dzieciństwa. Tych dwoje było nierozłącznych. W związku z tym, iż kobieta nie zamierzała opuszczać rodzinnego Opola, Damian pozostał w mieście i poszedł tutaj na studia. Mógł zdobywać wykształcenie na najlepszych polskich uczelniach, gdyż osiągał świetne wyniki w nauce. Dla miłości postanowił się jednak poświęcić. W okolicach opolskiego Higlandera, przy Loży Szyderców, postanowił poprosić Ewę o rękę. Ten wieczór miał być najpiękniejszy w życiu młodych ludzi, a okazał się największym koszmarem. Damian i Ewa zostali napadnięci przez grupę mężczyzn. Wernera dotkliwie pobili i na jego oczach zbiorowo zgwałcili jego partnerkę. W ten sposób skrzywdzili ją na całe życie zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Te drugie rany należą do tych, które nigdy nie ulegają zabliźnieniu. Damian cierpiał z bólu fizycznego, ale gorsza okazała się bezsilność. Chciał uratować Ewę, odpędzić od nich gwałcicieli, nawet kosztem własnego życia. Niestety, nie było mu to dane. Gdy Werner odzyskuje przytomność, nikt nie wie, co stało się z Ewą. Wszystko wskazuje na to, że kobieta zniknęła na dobre. Pojawiają się podejrzenia, że została porwana, wrzucona do kanału Młynówka lub uciekła z miasta po traumatycznych przeżyciach.

Czy Ewa żyje?

Mijają lata, Werner pogrąża się w cierpieniu i alkoholizmie. Rzuca studia i pracuje jako barman w kolejnych lokalach w Opolu. Jego życie przepełnia beznadzieja. Pewnego dnia jednak do jego pracy wpada przyjaciel, Blitz. Sprawia on wrażenie zaaferowanego. Ma do przekazania istotną wiadomość. Na Spotted Wrocław znalazł ogłoszenie Brytyjczyka, który zamieścił zdjęcie kobiety do złudzenia przypominającej Ewę. Damian rozpoznaje na fotografii swoją zaginioną partnerkę. Udaje się ze zdjęciem na policję, ale komisarz Prokocki uznaje, że Werner rozpaczliwie chwyta się ostatniej deski ratunku. Wkrótce pojawia się kolejne zdjęcie Ewy, tym razem jest to fotografia, do której dostęp miał tylko Damian. To on wykonał ją w Opolu tuż przed zaginięciem ukochanej.

Nieodnaleziona – thriller psychologiczny pełny nagłych zwrotów akcji

Damian wściekły na opieszałą policję postanawia skorzystać z porady Blitza. Przyjaciel proponuje mu zatrudnienie agencji detektywistycznej z Rewala, która należy do tajemniczej Kasandry. Blitz zobowiązuje się do pożyczenia pieniędzy na dochodzenie. Niestety, wkrótce po zleceniu sprawy zostaje zamordowany, a podejrzenia padają na Wernera. Wszystkie dowody działają na niekorzyść Damiana. Odtąd Werner będzie musiał uciekać przed policją, jednocześnie kontynuując poszukiwania Ewy. Wsparcia w trudnych chwilach udzieli mu Kasandra. Czy jednak mężczyzna może do końca zaufać właścicielce biura detektywistycznego? Tym bardziej, że sama Kasandra znajduje się w bardzo nieciekawym położeniu. Od lata pada ofiarą przemocy domowej. Jest regularnie katowana przez swojego męża, który na Pomorzu cieszy się dużą estymą i budzi popłoch. Czy Wernerowi uda się ustalić losy Ewy? Kto zabił Blitza? Czy za tajemniczym zniknięciem Ewy stoi policja? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie na kartach powieści Nieodnaleziona. Remigiusz Mróz zadbał o to, aby zakończenie wbiło nas w fotel. Rozegrał to po mistrzowsku. Mamy duży element zaskoczenia niczym w najlepszym serialu kryminalnym. Zakończenie jest oryginalne, ale moim zdaniem sprawia wrażenie pisanego na kolanie. Przez liczne niedociągnięcia, które nie zgadzają się ze szczegółami wcześniej podanymi przez narratora, odczuwam spory niedosyt. Powiem tylko tyle, żeby nie spoilerować w recenzji, wszystko niby zostało wyjaśnione, ale za wyjątkiem dwóch drobnych szczegółów, przez co zakończenie nie do końca ma ręce i nogi. Czasem takie niewielkie niedoróbki mają kolosalne znaczenie.

Remigiusz Mróz – o tym, jak zrozumiałam podstawy jego fenomenu

Nieodnaleziona to thriller psychologiczny, którego akcja toczy się wartko. Książka pełna jest zwrotów akcji, dlatego przeczytałam ją w 3 wieczory. Jak się do niej przyssałam, to czytałam ok. 130 stron. Powieść pt. Nieodnaleziona czyta się z zapartym tchem, na pewno sięgnę po inne współczesne książki Remigiusza Mroza. Zaczyna rozumieć, dlaczego cieszy się tak dużą popularnością.

Przemoc wobec kobiet

Muszę przyznać, że początek jest bardzo mocny. Gdy dotarłam do opisu gwałtu zbiorowego, myślałam, że zwymiotuję. Byłam przerażona, zważywszy na fakt, że dzień wcześniej miałam bardzo nieprzyjemną sytuację z taksówkarzem. Nic dziwnego, że cierpienie, jakiego doświadczyła Ewa, tak mocno mną wstrząsnęło. W powieści Nieodnaleziona jest bardzo dużo opisów przemocy domowej, której doświadczają kobiety. Kasandra z agencji detektywistycznej była regularnie katowana przez męża za nic. Remigiusz Mróz słusznie zauważył w posłowie, że reakcja na przemoc jest kwestią osobniczą. Ja wiem, że walczyłabym o siebie do końca, próbowałabym uderzyć oprawcę czymkolwiek, aby zyskać czas i uciec w bezpieczne miejsce. Na pewno nie godziłabym się na to, żeby ktoś regularnie mnie bił. Mam jednak wysokie poczucie własnej wartości, rodzinę i wspaniałych przyjaciół, na których zawsze mogę liczyć. Kasandra została odcięta od bliskich, nie do końca wierzyła w siebie, przez co nie potrafiła się wyrwać z tego piekła, jakie zgotował jej mąż. Remigiusz Mróz został ambasadorem akcji mającej na celu zwalczanie przemocy wobec kobiet. To szczytny gest z jego strony.

Powieść kryminalna, której akcja rozgrywa się w Opolu

Muszę przyznać, że dla mnie, jako opolanki, powieść Nieodnaleziona miała jeszcze jeden atut. Opisy miejsc, które doskonale znam. Naprawdę z przyjemnością czyta się o własnym mieście, tym bardziej, że każdy opis został dopracowany z ogromną pieczołowitością. Wcześniej Remigiusz Mróz napisał kryminał, który rozgrywa się w Opolu. Na pewno po niego sięgnę. Muszę tylko sprawdzić jego tytuł:)