Za młodzi, za starzy...

Dotychczas bardzo rzadko sięgałam po białą kredkę. Ta, która leży na dnie mojej kosmetyczki, już zdążyła się przeterminować. W związku z tym postanowiłam uzupełnić braki. Udałam się do centrum handlowego. Kredkę bez problemu zakupiłam w Inglocie. Korzystając z wolnej chwili, postanowiłam wstąpić do Douglasa. Zbliża się ważna uroczystość.  Parę tygodni temu nabyłam sukienkę w kolorze śliwki węgierki. Uznałam, że na weselu przyjaciółki zaakcentuję usta. O dobrą ciemnofioletową szminkę nie jest łatwo. Pomadka, po którą sięgnę w dniu ślubu mojej przyjaciółki, musi być trwała. Bardzo ciepłymi uczuciami darzę rubinową szminkę Collistara.  W związku z tym postanowiłam rozejrzeć się za dojrzałą śliwką węgierką. 

Gdy przekroczyłam próg perfumerii, wzbudziłam spore zainteresowanie ze strony ekspedientek. Wprawdzie wyglądałam zwyczajnie. Na twarzy miałam jedynie krem z filtrem i puder transparentny.  Bawełniana jasna bluzka i jeansowe krótkie spodenki raczej nie wskazują na życie w luksusie. Mimo to dwie młode ekspedientki chciały mi pomóc.

Dwie panie zaproponowały mi pomoc i rzeczywiście podsuwały jedynie ciekawsze propozycje. Niestety, większość pomadek była dość słabo napigmentowana.  W związku z tym zapytałam, kiedy zostaną wprowadzone jesienne kolekcje.  Ciemne, mocno napigmentowane pomadki raczej nie świecą triumfów latem. Jedna, naprawdę miła ekspedientka, podeszła ze mną do kierowniczki. I tutaj sprawdziło się powiedzenie, iż każda ryba psuje się od głowy. Kierowniczka perfumerii spojrzała na mnie i spytała, czy aby na pewno ta pomadka jest dla mnie. Gdy odpowiedziałam, że tak, to skrzywiła się i stwierdziła, że mam dziwne wymagania. Według niej w swoim wieku powinnam zadowolić się różową pomadką. Nie rozumiem, skąd w handlu biorą się takie osoby.

Podejrzewam, że według kierowniczki wyglądałam zbyt młodo, dlatego nie było mi dane poznać odpowiedzi na zadane pytanie.  Ba, poczuła ona nawet potrzebę uświadomienia mi pewnej niezwykle ważnej rzeczy. Koloru pomadki nie powinnyśmy dobierać według własnych preferencji czy typu urody. Najistotniejszym kryterium jest wiek! Podejrzewam, że gdybym pokazała jej dowód, to mogłaby przeżyć spory szok. Poza tym nie pytałam jej o radę. Sama wiem, w jakiej sukience idę i w jakim kolorze na ustach czuję się najlepiej. Ba, mogę kierować się nawet chwilowym kaprysem i poszukiwać czarnej pomadki.  To moja sprawa, czy dany kosmetyk kupuję dla siebie czy babci.  Podejście niektórych osób mających kontakt z klientem woła o pomstę do nieba.

Tym razem trafiłam na wyjątkowo miłe pracownice najniższego szczebla, które znały asortyment perfumerii. Już nawet przez głowę przemknęła mi myśl, iż specjaliści od wizerunku czytają opinie w internecie i postanowili coś zmienić w podejściu do klienta. Niestety, kierowniczka jednej z perfumerii sprowadziła mnie na ziemię. 

Na koniec wspomnę o jeszcze jednym zdarzeniu. Gdy przebyłam w Douglasie, starsza pani przyglądała się perfumom. W pewnym momencie podeszła do kierowniczki i poprosiła ją o pomoc. Klientka chciała się tylko dowiedzieć, czy produkt, który trzyma w ręce, jest pierwotną wersją zapachu. Kierowniczka ją zbyła. Podejrzewam, że emerytka nie wyglądała wystarczająco zamożnie.  Aczkolwiek miała stosowne fundusze na zakup wybranych perfum, gdyż podeszła z nimi do kasy, po czym wyciągnęła portfel.

Według niektórych pracowników Douglasa jedni są za młodzi, a inni za starzy na robienie zakupów w tym przybytku...