Osiem randek – Julie Schwartz Gottman, John Gottman i inni

Lubię poszerzać swoją wiedzę z dziedziny psychologii. Nie do końca odpowiada mi to, co serwują nam czasopisma, wyjątek stanowią wydania specjalne. W związku z tym zdecydowanie częściej sięgam po dobre książki. Osiem randek to poradnik dla wszystkich, którzy pragną pogłębić swój związek, stworzyć nową, szczęśliwą relację i nauczyć się lepszej komunikacji z przyjaciółmi.  Książka została stworzona przez terapeutów, którzy na co dzień pracują z różnymi parami.  Jej autorami są: Julie Schwartz Gottman, John Gottman, Doug Abrams i Rachel Carlton Abrams.

Autorzy zachęcają nad do odbycia ośmiu randek tematycznych. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy ograniczać się wyłącznie do nich. Zdaniem terapeutów par najszczęśliwsze związki tworzą te osoby, które przynajmniej raz w tygodniu idą na randkę. Nie musi to być nic spektakularnego.  Pójście do parku, wyjazd do lasu czy kolacja w ulubionej pizzerii to równie dobre miejsca na randkę jak ekskluzywna restauracja. Najważniejszy jest bowiem czas, który w pełni poświęcamy drugiej osobie.  Skupiamy się tylko na niej, staramy się ją wysłuchać i z zaciekawieniem zadawać pytania. Tylko podczas randki możemy lepiej poznać drugą osobę, jej potrzeby, marzenia i lęki. Takie spotkania służą budowaniu bliskości, która stanowi spoiwo każdego związku.

Osiem randek nie jest tytułem przypadkowym. Autorom chodzi o poruszenie ośmiu kluczowych tematów, które nierzadko stanowią kość niezgody w relacjach z drugim człowiekiem. Pierwszy rozdział jest poświęcony zaufaniu. Bez niego nie ma mowy o jakimkolwiek związku, bo nie jesteśmy w stanie otworzyć się przed kim, kto budzi w nas mniej lub bardziej uzasadniony niepokój czy lęk. Przyczyny naszej nieufności bywają bardzo złożone. Czasem partner daje nam ku temu wyraźne powody, nie dotrzymując słowa. Kiedy indziej wynika to z naszych przykrych doświadczeń z dzieciństwa. Autorzy pokazują, jak odbyć rozmowę o zaufaniu i wznieść się na kolejny poziom w naszej relacji.

Druga randka jest poświęcona sposobom radzenia sobie z konfliktem. Nie ma związku, w którym czasem nie pojawiałaby się kwestia sporna, może ona dotyczyć choćby formy spędzania Wigilii. Jedne konflikty mają charakter trwały, bo wynikają z osobowości partnerów, a inne posiadają charakter sytuacyjny. Autorzy poradnika Osiem randek pokazują, że to nie różnica zdań, ale zamiatanie sprawy pod dywan prowadzi do rozpadu związku.

Podczas trzeciej randki warto porozmawiać o seksie, swoich potrzebach, marzeniach itp. Należy przy tym unikać agresywnego i atakującego tonu.  Seks wymaga bliskości i poczucia bezpieczeństwa, a trudno stworzyć przyjazną atmosferę, gdy powie się partnerowi o parę słów za dużo. Trzeba nauczyć się akceptować pragnienia drugiej osoby, nawet gdy nie zamierzamy pomóc w ich realizacji.

W kolejnych rozdziałach omówiono kwestię pieniędzy, rodziny,  zabawy, duchowości i marzeń. Każda randka jest poświęcona niezwykle ważnemu aspektowi w naszym życiu, którego nie sposób pominąć.  Po wprowadzeniu opartym na prawdziwych historiach, mamy testy, kwestionariusze i różnego rodzaju ćwiczenia, które powinniśmy wykonać. Każdy rozdział wieńczy krótkie podsumowanie.

Osiem randek to książka napisana w sposób przemyślany, bazująca na  badaniach naukowych.  To pozycja, która skłoniła mnie do refleksji i wzbogaciła mnie wewnętrznie. Zauważyłam, że Znak często wydaje świetne poradniki, które są starannie dopracowane.  Nie ma w nich miejsca na tendencyjność i lansowanie osobliwych poglądów twórców. Osiem randek to książka napisana w duchu tolerancji i otwartości na różnych ludzi.  Czyta się ją naprawdę szybko, jednocześnie czerpiąc z niej pełnymi garściami. Gorąco polecam Wam tę pozycję, skoro udało się jej przełamać moją niemoc czytelniczą. Chyba każda z nas w jednym z rozdziałów doskonale się odnajdzie. Do mnie najbardziej przemówił rozdział z telewizorem, nienawidzę, gdy coś mi gra, gdy próbuję zasnąć. Poza tym dla mnie to największy zjadacz czasu. Nie da się porozmawiać z drugą osobą, bo ta ogląda jakiś „arcyambitny” serial paradokumentalny.  Jednak stosunek do telewizora tak naprawdę odzwierciedla nasze potrzeby, które mają związek z naszym z dzieciństwem, bardzo często nawet nie zdajemy sobie z nich sprawy.