Gwiazdka z nieba - Katarzyna Michalak

Katarzyna Michalak to pisarka, która wzbudza ogromne kontrowersje. Muszę przyznać, że sama należę do grona jej miłośniczek, niemniej dostrzegam różnice pomiędzy poszczególnymi seriami. Preferuję starsze powieści Katarzyny Michalak, w których nie ukazywała ona tyle cierpienia i bólu, lecz skupiała się na pozytywnych aspektach ludzkiego życia. Do której grupy zaliczyłabym najnowszą powieść polskiej pisarki pt. Gwiazdka z nieba?

 

Powieść świąteczna, która w znacznej mierze rozgrywa się wiosną i latem

Przede wszystkim pragnę zaznaczyć, że długo nie potrafiłam znaleźć związku między okładką książki a jej treścią. Gwiazdka z nieba to powieść, której akcja rozgrywa się głównie wiosną i latem, zatem śnieg i dziewczynka z lampionem dość mocno gryzły się z zawartością kolejnych stron. Pod koniec jednak okazało się, że okładka jest adekwatna do epilogu. Niemniej dość długo nie mogłam poczuć świątecznej, bożonarodzeniowej atmosfery.

Gwiazdka z nieba, czyli historia zranionego mężczyzny

Głównym bohaterem najnowszej powieści Katarzyny Michalak pt. Gwiazdka z nieba jest Nataniel. To młody mężczyzna, który w życiu przeszedł już niejedno. Pewnej grudniowej nocy próbował uratować nieroztropnych turystów, którzy pomimo śnieżnej nawałnicy wybrali się w góry. Podczas niesienia pomocy spadł w przepaść i odniósł poważną kontuzję, której skutki odczuwa do dziś. Jego wielokrotnie łamana i składana noga nie jest w pełni sprawna, dlatego też Nataniel ma spore kompleksy i nie czuje się w pełni mężczyzną. Na dodatek musi opuścić rodzinny dom, który stał się własnością jednego ze „spryciarzy” zajmujących się reprywatyzacją w stolicy. W wyniku potyczki z gangsterami, ponieważ tak należy nazywać mafie skupujące za bezcen prawa do gruntów od przedwojennych właścicieli lub ich spadkobierców, Nataniel stracił matkę, która zmarła we śnie na zawał.

Zrozpaczony mężczyzna opuszcza dom i udaje się przed siebie z myślą o znalezieniu swojego miejsca na ziemi. Zatrzymuje się nieopodal domu Marty – kobieta mogłaby być jego matką.  Szybko zaprzyjaźnia się z kobietą i budzi jej zaufanie. Marta oferuje mu nocleg i wyżywienie.  Kobieta również skrywa niejedną tajemnicę, w przeszłości została boleśnie zraniona przez życie.

Potęga przyjaźni, czyli dlaczego nie potrafimy żyć bez innych ludzi

Marta i jej oddany przyjaciel, Mateusz, pomagają Natanielowi zostać właścicielem starego domu z duszą, który przypadł do gustu młodemu mężczyźnie. Kobieta jednak nie przestaje się o niego martwić. Nataniel jest tutaj nowy, ona jako osoba przyjezdna doskonale zdaje sobie sprawę, jakie piekło potrafią zgotować miejscowi. Na dodatek Marcie grozi Siergiej Sodarow, Rosjanin prowadzący ciemne interesy. Mężczyzna zakochał się w tej wyjątkowej kobiecie i za wszelką cenę stara się skraść jej serce. Czy osiągnie swój cel?

W międzyczasie Nataniel staje się bohaterem lokalnej społeczności. Spotyka też czarującą Iwonę, w której zakochuje się do szaleństwa. Czy ta młoda kobieta  okaże się miłością jego życia? Jak potoczą się ich losy? Jaką niespodziankę przygotuje Iwona dla Nataniela i co ma ona wspólnego z Bożym Narodzeniem?

Katarzyna Michalak napełnia serca czytelników nadzieją

Muszę przyznać, że choć Gwiazdka z nieba pełna jest bolesnych doświadczeń, to czytało się ją z prawdziwą przyjemnością. Rzeczą normalną są przeszkody, które pojawiają się w życiu każdego z nas. Sztuką jest nauczyć się je pokonywać.  Bohaterowie Gwiazdki z nieba, choć wielokrotnie zostali zranieni przez życie, nie poddają się, lecz dążą do szczęścia. W swojej najnowszej powieści Katarzyna Michalak pokazuje, jak dużą wartością w życiu każdego z nas jest przyjaźń. To właśnie ona pomaga przetrwać najgorsze chwile. Gdy mamy u swego boku wspierających nas ludzi, poradzimy sobie w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji. To właśnie nasi przyjaciele i partnerzy, których kochamy do szaleństwa, są swego rodzaju gwiazdką z nieba. Naszym szczęściem i błogosławieństwem, bez którego trudno wyobrazić sobie codzienne życie.

Katarzyna Michalak w swojej najnowszej powieści pt. Gwiazdka z nieba umiejętnie dawkuje emocje, gdy dochodzimy do ostatniej strony odczuwamy niedosyt. Autorka pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami, na które odpowiedzi znajdziemy w drugim tomie. Ukaże się on wiosną przyszłego roku. Muszę przyznać, że nie mogę doczekać się kontynuacji przygód Nataniela Domoradzkiego i Marty Kraszewskiej.