Muszę się pochwalić i zmobilizować do dalszego działania...

Bardzo rzadko pozwalam sobie na poruszanie tak prywatnych spraw, ale dzisiaj po prostu muszę;) Z jednej strony chcę się pochwalić swoimi osiągnięciami, z drugiej zmobilizować do dalszej pracy. Nie od dziś wiadomo,  że jesteśmy najbardziej konsekwentne, jeśli obiecamy coś na blogu;)

Wczoraj łzy lały się strumieniami, bo czułam, że jestem zbyt głupia na napisanie pracy magisterskiej. Próbowałam jakoś połączyć ze sobą rozrzucone dane, ale nic z tego nie wychodziło. Byłam przekonana, że przy moim wrodzonym antytalencie do posługiwania się słowem pisanym, moja praca magisterska po prostu nie powstanie. Stety albo niestety, wdałam się w mamę. Do nas przemawiają wyłącznie liczby, wykresy i wzory. Bardzo często patrzę na wykres, wyciągam wnioski, potrafię je zastosować w życiu, ale nie potrafię ubrać w słowa, żeby przekazać innym, co mam na myśli.  Tak samo mam z angielskim. Rozumiem komunikaty, ale nie jestem w stanie ich komuś przetłumaczyć. Czasami odnoszę wrażenie, iż nawet najprostszy komunikat dociera do mojej głowy w postaci kodu zero-jedynkowego;)

Możecie wierzyć lub nie, ale jako dziecko miałam ogromny problem z pisaniem wypracowań. Moi rodzice musieli ze mną siedzieć,  żebym napisała rozprawkę dłuższą niż 5 zdań. Starali się ciągnąć mnie za język i dzięki temu mogę zamieszczać treść notek, nie ograniczam się tylko do zdjęć i lakonicznych tytułów;)

Poza tym pisanie dłuższych tekstów jest dla mnie drogą przez mękę. Nie potrafię usiedzieć na miejscu. Cały czas zachowuję się, jakbym miała owsiki. Poza tym czuję, że marnuję czas. Zawsze wolałam egzaminy od referatów pisanych na zaliczenie.  Do egzaminu przysiadam 2 dni wcześniej. Referat płodzę codziennie przez miesiąc, a na koniec i tak nie jestem z niego zadowolona.

Dzisiaj udało mi się przełamać kryzys. Spłodziłam część teoretyczną:P Całe 19 stron;) Jutro zamierzam przysiąść nad opracowaniem wyników. Wykresy są mi bliższe od tworzenia długich tekstów, ale pewnie polegnę przy podpisywaniu wykresów. To mój odwieczny problem. Znając życie, zapomnę o jakiejś bardzo ważnej opcji w Excelu typu symbol mikro i będę jej szukała przez cały dzień. Ale nie zamierzam się tak łatwo poddawać;) Sztukę odświeżania spisu treści też opanuję;) Ilekroć mam zrobić automatyczny spis, to ogarnia mnie skleroza. Jak wreszcie go zrobię, to muszę coś poprawić, potem wypadałoby go jakoś odświeżyć. Swoją drogą niezła ze mnie agentka, skoro zrobiony przeze mnie spis nie chce się sam zaktualizować;P Im szybciej napiszę tę pracę, tym szybciej powróci spokojny sen i będę miała więcej dla przyjaciół i blogerek;) Gdy tylko uwolnię się od brzemienia magisterki, zamierzam przysiąść porządnie nad aparatem i nauczyć się robić dobre zdjęcia. Chciałabym też opanować GIMPa i poćwiczyć makijaż;D Perspektywy są całkiem zachęcające;) Teraz muszę znaleźć w sobie siły i wziąć się do pracy:)

karminowe.usta