Pryszcz pod lupą...

Wypryski to wstydliwy problem, dlatego chętnie sięgamy po nowe, „cudowne” preparaty mające poprawić stan naszej skóry. Każda z nas marzy o gładkiej twarzy, nieskalanej przez niedoskonałości. Nawet jeśli któryś żel wysuszy krostki, to po pewnym czasie problem powraca ze zdwojoną siłą. Przesuszona skóra zaczyna się bronić, produkując większe ilości łoju. Wskutek czego przypominamy połączenie latarni morskiej z muchomorem. Pryszcze lubią pozostawiać po sobie pamiątkę w postaci przebarwień i blizn. Tego typu niedoskonałości są niezwykle trudnym przeciwnikiem. Wiele kobiet jesienią i zimą sięga po preparaty zawierające kwasy. Potrzeba jednak ogromnych pokładów cierpliwości, ponieważ łuszcząca się skóra stanowi pewien dyskomfort.

Wiele z nas wypowiedziało walkę trądzikowi. Chcąc ograniczyć ten problem, sięgamy po kosmetyki. Tymczasem trądzik należy zaatakować z dwóch stron. Dzisiaj pragnę przedstawić Wam krótki zarys tego, jak dieta wpływa na stan naszej skóry.

Jeszcze kilka lat temu pokutował pogląd, iż nadmierne spożywanie cukrów i tłuszczów stanowi przyczynę powstawania wyprysków. Aczkolwiek te hipotezy nie zostały nigdy w pełni potwierdzone. Obecnie przypuszcza się, iż głównym winowajcą jest chlor, który współtworzy chlorek sodu (sól kuchenną). Ta przyprawa cieszy się ogromną popularnością. Nie tylko poprawia smak potraw, ale też pełni rolę naturalnego konserwantu. Producenci żywności chętnie sięgają po sól, gdyż ta wiąże wodę. Dzięki niej z 0,5 kg mięsa otrzymujemy 1,5 kg wędliny. Ostatnio sporo miejsca poświęca się problemowi nadmiernej konsumpcji soli. Chcąc ograniczyć spożycie tej przyprawy, a tym samym zredukować ilość wyprysków, powinniśmy zrezygnować z wysoko przetworzonych wyrobów i fast foodów.

Wysoko oczyszczone produkty węglowodanowe, wyroby cukiernicze, słodzone napoje, tłuste smażone produkty nie służą naszej skórze. Chcąc poprawić jej kondycję, powinnyśmy sięgnąć po pełnoziarniste produkty (pieczywo, kasze, makarony), świeże owoce, warzywa i chude mięso(chyba że jesteśmy wegetariankami, wówczas zastępujemy chude mięso odpowiednimi produktami).

Pryszcze są skutkiem nadmiernej aktywności gruczołów łojowych. Produkowana przez nie wydzielina próbuje wydostać się na zewnątrz przez pory skórne. Łój stara się usunąć zalegające martwe komórki, ale niestety zaczopowuje pory. Wówczas do akcji wkraczają bakterie, które przetwarzają łój w substancje drażniące i tym samym wywołują stan zapalny skóry. Jeszcze niedawno starałam się wysuszyć powstałe zmiany, tym samym popełniałam podstawowy błąd. W wyniku ewolucji powstał mechanizm chroniący naszą skórę przed nadmiernym wysuszeniem. Gdy stosujemy silne żele przeznaczone do cery trądzikowej bądź też wystawiamy ją na działanie promieni słonecznych, uzyskujemy krótkotrwały efekt. Wysuszenie skóry nasz organizm odbiera jako atak i wysyła informację do gruczołów łojowych, a te przystępują do wzmożonej produkcji wydzieliny. Wskutek tego problem powraca do nas ze zdwojoną siłą.

Trądzik może być uwarunkowany genetycznie, ale najczęściej jest skutkiem stresu i wzmożonej aktywności hormonów płciowych. Te ostatnie pobudzają działanie gruczołów łojowych zlokalizowanych na twarzy, ramionach, dekolcie i plecach. To wyjaśnia, dlaczego na tydzień przed miesiączką na naszej twarzy pojawiają się pryszcze.

Trądzik obniża samoocenę, dlatego jesteśmy skłonne wydać krocie na specyfiki zwalczające ten problem. W związku z tym przeprowadzono wiele badań naukowych. Wykazały one, że w organizmie wielu osób uskarżających się na trądzik, brakuje cynku. Wprawdzie fast foody zawierają znaczne ilości tego pierwiastka, ale też stanowią bogate źródło tłuszczów, soli i węglowodanów, które pogarszają kondycję naszej skóry. Cynk możemy znaleźć w skorupiakach, orzechach, chudym mięsie, jogurcie i mleku.

Chętnie sięgamy po kremy zawierające pochodne witaminy A. Nie bez powodu firmy kosmetyczne dodają ten składnik do swoich produktów. Witamina A pozwala utrzymać skórę w dobrej kondycji. Ze względu na niską trwałość, do kosmetyków i produktów spożywczych (w tym mleka) zazwyczaj dodaje się palmitynian retinylu. Spożywanie szpinaku, marchwi, brzoskwini i mango jest nie tylko zdrowsze (niektóre badania naukowe sugerują, iż palmitynian retinylu może działać rakotwórczo), ale przede wszystkim jest skuteczniejsze.

O ile cierpiącym na trądzik nie poleca się potraw charakteryzujących się dużą zawartością tłuszczów nasyconych (kanapki ze smalcem, frytki, hamburgery, chipsy itp.), o tyle zaleca zaleca się dietę bogatą w wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Głównym źródłem tych składników są oleje: słonecznikowy, sojowy i kukurydziany). Przypuszcza się, iż redukują one liczebność pryszczy.

Chcąc ograniczyć liczbę powstających wągrów (zaskórników), powinnyśmy sięgać po produkty bogate w witaminy z grupy B. Te związki chronią również naszą skórę przed nadmiernym blaskiem. Z kolei witamina C, występująca obficie w owocach cytrusowych, chroni nasz organizm przed infekcjami. Należy pamiętać, iż Propionibacterium acnes (bakteria) uczestniczy w powstawaniu stanów zapalnych skóry. Olej lniany wytłaczany na zimno stanowi bogate źródło witaminy E, która pomaga przywrócić skórze dobrą kondycję.

Dawniej zwalczałam niedoskonałości żelami i maściami przeznaczonymi do skóry trądzikowej. Większość z nich tylko zaogniała problem. Wysyp nabierał na sile, pojawiały się kolejne przebarwienia. W pewnym momencie odrzuciłam wszystkie żele i kremy. Zaczęłam również zwracać większą uwagę na to, co jem. I o dziwo, zauważyłam poprawę. Tuż przed okresem na moim licu pojawiają się pryszcze. Ale są to pojedyncze niedoskonałości, które z czasem samoistnie znikają. Moja skóra nie jest idealna, ale muszę też wziąć pod uwagę fakt, iż mieszkam w centrum miasta, a tutejsze powietrze nie należy do najczystszych. Kupowane przeze mnie produkty nie zawsze pochodzą z ekologicznych upraw, w związku z tym wprowadzam do swojego organizmu środki ochrony roślin oraz nawozy. To wszystko nie pozostaje bez wpływu na kondycję mojej skóry.

Trądzik to niewątpliwie problem wymagający konsultacji z lekarzem. Niestety, nie jest łatwo o dobrego dermatologa. Przepisywanie silnych antybiotyków i hormonów bez wykonania stosownych badań, stanowi istną plagę. Jeśli mamy wolne fundusze, to warto wykonać prywatnie badania mikrobiologiczne, ponieważ tylko one umożliwiają dobranie właściwego antybiotyku. Gdyby zawsze korzystano z pracy diagnostów laboratoryjnych, to prawdopodobnie wiele problemów udałoby się rozwiązać, a problem narastającej antybiotykooporności stanowiłby wyłącznie temat naukowych rozważań.

PS Czy zmiana diety pomogła którejś z Was ograniczyć liczbę wyprysków?

karminowe.usta